van Madam, naar chefkok tot Mzungu

woensdag 7 september.

Ik werd woensdag om 4 uur wakker omdat de aggregaat werd aangezet. Eerst dacht ik dat er een noodgeval in de kliniek was. Gelukkig was dit niet het geval. Nee, een paar keer per week om VIER UUR SMORGENS staan de middelbare school leerlingen op om te gaan studeren. En daar is licht voor nodig. Pfff, ik vind het wel heel vroeg!Richard legt uit dat de studenten dan juist op hun best zijn en helemaal fit. Hmmm, moeten ze op Schaersvoorde eens proberen, wedden dat er geen hond komt opdagen?
Ik heb nog steeds een beschamend ritme dat ik om 9 uur pas aan het ontbijt zit. woensdag had ik dan ook aangeboden dat ik vanaf 8 uur kon lesgeven. Dat was een prima plan!
Toen ik om kwart voor 8 de school inliep met mijn laptops vroeg één van de docenten of het ook zonder stroom kon. Eeehm nee, deze laptops vallen zonder elektriciteit binnen een kwartier uit. Dan moesten we even wachten tot de lasser ging beginnen. Dan ging de aggregaat aan.
Ik werd geparkeerd in de lerarenkamer op de tweede verdieping van de school. Het was daar ijskoud! De tweede verdieping heeft nog geen ramen of deuren dus de harde wind blies zo naar binnen. Terwijl ik de kunst van het bevriezen van mijn kont aan het beoefen was, werd het steeds later. Met mijn naïeve hoofd dacht ik telkens : Nu ga ik ook niet meer terug naar de guesthouse, zul je zien dat ik zo kan beginnen! Dus ik heb in de kou maar een lesvoorbereiding gemaakt. Natuurlijk gaf ik om 10 uur pas weer les. Echte Oegandese tijden! Hahaha! Morgen ga ik gewoon weer om 9 uur ontbijten. Wat zij kunnen kan ik ook! (kan ik zelfs beter!)

De lessen worden wel steeds leuker om te geven. Ik krijg elke keer beter door hoe ik dingen moet aanpakken. Het scheelt ook dat ik steeds dezelfde les geef en deze eindeloos herhaal en verbeter. Ik heb maar 5 laptops en toch zo’n 100 studenten.
Richard heeft een stukje van mijn les gefilmd. Ik vond het vre-se-lijk om terug te zien. Ik zie allemaal dingen die ik verkeerd doe en begin als een gek te reflecteren (dat is er in 4 jaar pabo wel goed ingestampt). Ik moet veel rustiger praten. Voor mij doen is het redelijk langzaam (nou, medium langzaam dan). Toch krijgen de studenten het niet helemaal mee. Mijn Engelse accent is heel anders dan het Oegandees Engels. Verder gebruik ik opeens allemaal computertermen in mijn zin (desktop, pointer, folder, icon, taskbar) Die hebben ze nog nooit gehoord. Mijn enthousiasme enigszins temperen en het morgen nog een keer proberen! (ook dat klinkt precies als mijn hele pabo carrière)

De afgelopen dagen is de keuken van mij! Ik vind het leuk om te koken en hier moet ik een stuk creatiever zijn dan in Nederland. Mijn eerste maaltijd bestond uit pasta met zelfgemaakte tomatensaus van verse tomaten, ui, wortel en aubergine. Goed gelukt! Vandaag waagde ik mij aan gebakken aardappels met ui en gekookte wortels. Ik hoef alleen voor mijzelf te koken. Dat scheelt.
Gelukkig staat hier een immense vracht aan Nederlandse kruiden en specerijen. Die zijn van vorige reizen achtergebleven en dit wordt door de Oegandezen nauwelijks gebruikt.
Ik ben nu internet aan het afstruinen hoe ik met mijn minimale ingrediënten wat leuks kan maken (google is your friend!). Ik heb deze week ook een keer kerriesaus met ananas gemaakt voor bij de rijst. Met een busje kerriepoeder, wat bloem en bouillon kom je een heel eind! Leuk om zo elke dag wat te proberen.

Donderdag 8 september
Deze ochtend geen Madam Hilde, maar Nederlandse Hilde met de Mukwano portemonnee. Shoppen dus! Samen met Apollo (nieuwe aanwinst op het project, betrouwbare man) Grace en chauffeur Joshua zijn we naar Mbarara gereden. Joshua is naast chauffeur trouwens ook de ingenieur, je raadt dan ook nooit welke muziek hij aan zette in de auto! Ik heb de hele dag “the power of love” van Celine Dion in mijn hoofd gehad.
In Mbarara hebben we eindeloos lang bij een elektrowinkel gestaan. Er moet van alles gekocht worden voor het aanleggen van elektriciteit in de school. Ik ben alleen nodig bij het betaal gedeelte, en laat de mannen alles maar uitzoeken. Grace en ik verveelden ons ook stierlijk nadat we meer dan een uur buiten op de stoep hadden gewacht. Ik heb Apollo het benodigde geld gegeven en ik ben met Grace naar de groentemarkt geweest. Dat was leuk!
Grace dingt af en ik kijk mijn ogen uit! We hebben uien gehaald, boontjes, ananas, meloen, tomaten, bieten (yes!), wortels en paprika’s. Nu ik zelf kook, ben ik van plan om mijn vitamine C gehalte weer flink op te gaan krikken. Zwaarbeladen kwamen we aan bij de electrowinkel waar de heren nog steeds niet klaar waren. Op naar de supermarkt! Ik was heel blij toen ik bouillon blokjes ontdekte. Mijn cup a soup is op : ) Daarnaast is bouillon heel handig als basis voor sauzen.
Toen wij eindelijk alle boodschappen hadden waren de heren ook net klaar in de electrowinkel. We reden terug naar het project met 3 elektriciens in de achterbak. Deze krijgen een kamer onder de guesthouse en gaan de komende week de school van licht voorzien.
Dat is niet het enige wat ze kunnen! Ik heb ook al ontdekt dat deze elektriciens heel goed de wc bril vol kunnen plassen. Ieeeh, Lang leve de bus met bleek.

Vrijdag en zaterdag heb ik een inhaalslag gemaakt met mijn lessen. De elektriciens zijn bezig in de school, dus daar kon ik met mijn verlengsnoeren niet terecht voor computerlessen. Ik werd daarom met de laptops geparkeerd in de kerk. Veeel beter! De kerk heeft ramen, deuren en fatsoenlijke medium stofvrije vloer. Door het gebrek aan ramen en deuren heb ik in de school constant zon 40 studenten op de galerij staan die mee gluren naar de Mzungu die les geeft. Begrijpelijk, maar irritant. Wat meer privacy in de kerk dus!

Zaterdag heb ik 5 lessen gegeven. Toen werden de laptops wel heel warm en ben ik ermee gestopt voor die dag. Tijdens één van de lessen had ik de wiskundedocent als student. Hij wil ook graag leren omgaan met computers en zat tussen zijn eigen leerlingen in mijn les te volgen. Erg leuk!

Zondag moest ik wat vroeger opstaan. Omdat er zo’n 100 studenten zijn die boarden (op het project wonen) is de kerkdienst gesplitst in twee aparte diensten. Een Engelse dienst en een dienst in de lokale taal. De Engelse dienst begint om 7 uur ’s morgens met zang en om 8 uur begint de preek.
Pffff: zondagochtend half 8 in de kerk zitten (half 7 Nederlandse tijd!!) is dan ook wel heel vroeg!
De dienst duurde overigens niet lang. Slechts anderhalf uur.
Ik ga niet naar de dienst in de lokale taal. Dus de vrije zondag is een stuk langer! Ik denk dat ik tussen de middag maar weer pannenkoeken met ananas ga bakken :)
Vanmiddag bereid ik les twee : ‘microsoft word” voor. Morgen eens kijken of ze hier in oeganda mooie documenten kunnen maken.

Bij deze nogmaals bedankt voor alle reacties! Ik vind het echt heel leuk om alle berichtjes te lezen en te kijken wie mij allemaal volgen.